So, wala pa din akong tulog. Grabe lang ha. Inaantok na ako at masakit ulo ko. Pero hindi matanggal sa isip ko si Jose. Funny, right? Di ko alam gagawin ko. Nagulat na lang ako binuksan ko tong online diary ko tapos eto nagkukwento na. Naisip ko ok lang kasi diary lang naman talaga to. Kung may makabasa hindi ko naman siguro kilala or mga kapwa bloggers ko lang din. Hahaha. Ayun nga going back, feeling ko gagaan loob ko pag nailabas ko to somehow kaya tinuloy ko na ang pagblog tungkol dito.
Jose, bakit ikaw pa din? Bakit ukaw pa rin ang tinitibok ng puso ko? Nasanay ako nakikita ka araw araw. Namimiss ko na ung ganun. Hindi baleng mura ang inaabot ko sayo nung nakikita kita kaysa naman ganito, di talaga kita nakikita. Patawarin mo na sana ako sa kung ano mang nagawa ko sayo nun. Sana maging friends na ulit tayo. Gusto ko ulit maramdaman pakiramdam to have you on my side.
I miss you so much. I miss you saying my name kahit may mura. I miss seeing you looking at me. Kahit na after nun magwawala ka. Jose, I miss you so much. I just want to see you. Kahit once lang. Pls.
Labels: feu iarfa, Jose manansala, jose r manansala, joser manansala
0 Comments:
Post a Comment
SPAM comments will be deleted. :)
<< Home